POLITECHNIKA POZNAŃSKA kierunek Architektura

2019
Zad.1 Wyobraźnia
Mając do dyspozycji kartkę A4 pozaginaj ją dowolnie i przedstaw rysunkowo w przestrzeni.
Zad.2 Architektura
Narysuj współczesne wnętrze mieszkalne. We wnętrzu narysuj postać wykonującą czynność związaną z danym wnętrzem.

2018
Zad.1 Kompozycja brył
Mając do dyspozycji wybraną bryłę (sześcian, prostopadłościan lub kulę), którą możesz dowolnie modyfikować, stwórz kompozycję światłocieniową w perspektywie horyzontalnej.
Zad.2 Wyobraźnia
Wyobraź sobie miejsce do medytacji. Scenę narysuj w perspektywie, ze światłocieniem. Ukaż skalę miejsca, umieszczając na rysunku postać.

2017
Zad.1 Kompozycja figur i brył
Podziel ustawiony pionowo arkusz egzaminacyjny na dwie części w proporcji 2/3 (na górze) i 1/3 (na dole arkusza). W dolnej części zaprojektuj kompozycję figur płaskich składającą się z minimum pięciu elementów. W górnej części planszy poniższą kompozycję płaską przedstaw w formie trójwymiarowej. Użyj perspektywy i światłocienia.
Zad.2 Wyobraźnia
Narysuj w perspektywie pierzeje wąskiej ulicy i nadaj jej skalę przez wprowadzenie postaci człowieka. Użyj perspektywy horyzontalnej i światłocienia.

2016
Zad.1 Architektura
Narysuj wnętrze romańskie. Do wnętrza wkomponuj graniastosłup o wymiarach 4:1.
Zad.2 Postać siedząca

2015
Zad.1 Architektura
Narysuj wnętrze renesansowe. Do wnętrza wkomponuj walec.
Zad. 2 Postać siedząca

2014
Zad.1 Kompozycja brył
Narysuj kompozycję 5 sześcianów w otwartym krajobrazie (łąka, pole).
Zad.2 Postać siedząca

2013
Zad.1 Kompozycja brył
Mając do dyspozycji 7 sześcianów, stwórz kompozycję przestrzenną w ujęciu perspektywicznym, ustawiając poszczególne elementy w dowolny sposób. Zaznacz wyraźnie przenikanie wzajemne poszczególnych form (jeżeli występuje) oraz relację światła i cienia.
Zad.2 Postać siedząca

2012
Zad.1 Martwa natura
Narysuj w perspektywie przedstawioną kompozycję przestrzenną. Zwróć uwagę na zróżnicowanie formy i faktury materiałów, proporcje i konstrukcję brył przez relacje światła i cienia. Do kompozycji dodaj dowolnie wybrany motyw zieleni.
Zad.2 Architektura
Na podstawie przeczytanego fragmentu z Pana Tadeusza, narysuj dwór polski uwzględniając cechy charakterystyczne przedstawionej architektury. Rysunek wykonaj w perspektywie, ze światłocieniem.

2011
Zad.1 Kompozycja brył
Narysuj w widoku perspektywicznym kompozycję przestrzenną ze światłocieniem, wykorzystując wszystkie elementy umieszczone na ilustracji (kwadrat, koło, trójkąt, prostokąt). Wielkość poszczególnych elementów kompozycji oraz źródło światła dobierz według własnego uznania. Elementy mogą się wzajemnie przenikać i powtarzać.
Zad.2 Architektura
Narysuj z użyciem światłocienia widok fragmentu zabudowy podcieniowej (arkady) w perspektywie.

2010
Zad.1 Wyobraźnia
Narysuj z wyobraźni salon współczesnego domu w ujęciu perspektywicznym. Zwróć uwagę na zróżnicowane formy i faktury materiałów, proporcje i konstrukcję brył, elementy wnętrza oraz relacje światła i cienia.
Zad.2 Wyobraźnia
Projekt przystanku autobusowego z wiatą. Z dowolnych materiałów zaprojektuj przystanek autobusowy przeznaczony dla kilku (max.10) osób. Z uwzględnieniem światłocienia narysuj w perspektywie zaprojektowany obiekt umieszczając go w przestrzeni miasta. W rysunku należy uwzględnić światłocień. Punkt widzenia, kierunek oświetlenia oraz fakturę należy dobrać samodzielnie. Niektóre ściany brył mogą być dowolnie przezroczyste.

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA kierunek Architektura

2018
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem, walorowo, ze światłocieniem.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel poziomy arkusz papieru na cztery równe części. Zaprojektuj i narysuj obserwatorium przyrody w trzech różnych lokalizacjach: na pustyni, na stoku górskim i w lesie. Każdy z rysunków umieść na jednej z trzech ćwiartek arkusza. Pozostała ćwiartka papieru służy do wykonania szkiców tych trzech kompozycji.

2017
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem, walorowo, ze światłocieniem.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel poziomy arkusz papieru na cztery równe części. Masz do dyspozycji: krawędziaki, deski, belki, skrzynie, arkusze sklejki, rury, pręty, sznury, obręcze metalowe i drewniane, opony, beczki, płachty brezentowe, worki. Używając w/w elementów w dowolnej wielkości, wymyśl i narysuj trzy formy przestrzenne: latającą widzianą od dołu, pływającą widzianą z góry (z lotu ptaka), jeżdżącą widzianą z pozycji stojącego człowieka. Rysunki wykonaj w perspektywie właściwej dla każdego zadania, ołówkiem ze światłocieniem lub z walorem i światłocieniem. Nie rysuj otoczenia. Górna, lewa ćwiartka arkusza papieru służy do wykonania szkiców tych trzech kompozycji.

2016
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem, walorowo, ze światłocieniem.
Zad.2 Kompozycja brył i wyobraźnia
Podziel pionowy arkusz papieru na dwie równe części. Z kolei górną część podziel na cztery równe części. Na poszczególnych ćwiartkach wykonaj następujące zadanie kompozycyjne: masz do dyspozycji 6 brył prostopadłościennych: 3 bryły o proporcjach słupa, 2 bryły o proporcjach płyty i jeden sześcian. Na poszczególnych polach narysuj kolejno: 6 zadanych brył oraz trzy różne kompozycje złożone każdorazowo z tych samych 6 brył (bryły powinny przenikać się). Rysunki wykonaj ołówkiem linearnie w aksonometrii. Na dolnej połowie arkusza narysuj jedną z powyższych kompozycji rozumianą jako forma architektoniczna ustawiona w ogrodzie, a więc w otoczeniu przyrody, małej architektury, sprzętów. Ten rysunek wykonaj ołówkiem walorowo ze światłocieniem w perspektywie z poziomu człowieka stojącego w terenie. Na rysunku należy umieścić co najmniej jedną postać pozwalającą odczytać skalę obiektu.

2015
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem, walorowo, ze światłocieniem.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel poziomy arkusz papieru na cztery równe części. Na poszczególnych ćwiartkach wykonaj ołówkiem następujące zadanie kompozycyjne: wyobraź sobie prostokąt tektury o dowolnej wielkości ale o proporcjach boków 1 : 2. Mając cztery takie arkusze poprzez nacinanie i zaginanie ukształtuj cztery różne formy przestrzenne:
1. mebel o dowolnej funkcji – rysunek światłocieniowy w widoku z lotu ptaka;
2. forma przestrzenna do zabaw dla dzieci – rysunek światłocieniowy w perspektywie z poziomu kilkuletniego dziecka;
3. most osadzony w krajobrazie z zielenią – rysunek linearny w widoku z lotu ptaka;
4. forma architektoniczna (budynek) w środowisku zurbanizowanym – rysunek linearny w perspektywie z poziomu człowieka.
W narożu każdej ćwiartki narysuj schemat nacięć (linia ciągła) oraz zagięć (linia przerywana) danej kompozycji.

2014
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem, walorowo, ze światłocieniem.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel arkusz papieru trzymany pionowo na dwie połowy – górną i dolną. Na górnej połowie z liter wyrazu MIASTO zamienionych w bryły ułóż kompozycję o charakterze urbanistycznym (układ przypominający strukturę miasta). Przez takie „miasto” przepływa rzeka. Litery – bryły można powtarzać, zmieniać ich skalę, dowolnie obracać. Bryły należy zróżnicować pod względem barwy: od bieli do ciemnej szarzyzny. Krój liter jest dowolny. Widok narysuj w perspektywie z lotu ptaka (horyzont powyżej układu). Rysunek wykonaj ołówkiem, wolorowo, ze światłocieniem. Na dolnej połowie z liter BUDYNEK zamienionych w bryły ułóż kompozycję o charakterze architektonicznym (układ przypominający budowlę). Kompozycja umieszczona jest między budynkami o lustrzanych ścianach. Litery-bryły można powtarzać, zmieniać ich skalę, dowolnie obracać. Bryły należy zróżnicować pod względem barwy: od bieli do ciemnej szarzyzny. Krój liter jest dowolny. Widok narysuj w perspektywie z poziomu człowieka stojącego na terenie. Rysunek wykonaj ołówkiem, wolorowo, ze światłocieniem.

2013
Zad.1 Postać
Podziel arkusz papieru trzymany poziomo na dwie równe pionowe części. Na jednej połowie narysuj studium z natury postaci siedzącej na krześle. Wykonaj ołówkiem rysunek walorowy ze światłocieniem. Na drugiej połowie arkusza narysuj studium z natury tej samej postaci siedzącej na krześle ale obróconej razem z krzesłem względem poprzedniej pozycji o ok. 90*. Wykonaj ołówkiem rysunek linearny.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel arkusz papieru trzymany pionowo na części o wymiarach 50×50 cm i 20×50 cm. Wyobraź sobie, że stoisz w ogrodzie na brzegu płytkiego basenu o proporcjach 2:1. Masz do dyspozycji 8 – 10 różnych mebli o prostych kształtach (np. stół, krzesła, łóżka, szafy itp.). Zestawiając i piętrząc te meble zbuduj kompozycję o charakterze budowli po drugiej stronie basenu, zlokalizowaną częściowo w wodzie, częściowo na brzegu. Narysuj widok w perspektywie z uwzględnieniem kontekstu ogrodu, ołówkiem z walorem i światłocieniem. Rysunek umieść w górnej części arkusza (pole kwadratowe). W dolnym pasie arkusza narysuj plan układu kompozycyjnego – basen i konstrukcję z mebli (rzut płaski). Zaznacz miejsce, z którego obserwujesz sytuację przestrzenną. Potraktuj rysunek jako kompozycję graficzną.

2012
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem walorowy ze światłocieniem.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel arkusz papieru trzymany poziomo na dwie równe pionowe części. Na lewej połowie arkusza podzielonej na 6 równych pól zaprojektuj sześć figur szachowych: pionek, wieża, koń, goniec, królowa, król. Narysuj je w poszczególnych polach przedstawiając każdą z tych figur w widoku z boku oraz w aksonometrii. Połowa figur powinna być jasna, połowa ciemna. Na prawej połowie arkusza zaprojektuj plakat reklamujący zawody szachowe. Należy obowiązkowo umieścić napis: Mistrzostwa świata w szachach, Wrocław 21-22 czerwca 2012 r. oraz użyć motywu szachownicy oraz zaprojektowanych wcześniej 6 figur. Sposób zakomponowania wymienionych elementów jest dowolny, do uznania przez autora. Wykonaj rysunek ołówkiem walorowy i światłocieniowy.

2011
Zad.1 Postać
Na pionowym arkuszu papieru narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj rysunek ołówkiem walorowy ze światłocieniem.
Zad.2 Wyobraźnia
Na poziomym arkuszu papieru narysuj prostopadłościenne, podłużne wnętrze architektoniczne widziane w perspektywie centralnej z poziomu człowieka stojącego we wnętrzu pod tylną ścianą.Wnętrze posiada następujące cechy: ściana czołowa (w głębi) jest ciemna w walorze, ma proporcje kwadratu, jej wysokość na rysunku to 1/3 wysokości poziomego arkusza, jedna ściana boczna jest lustrem, druga ściana boczna jest szklana i widać za nią otaczający krajobraz, posadzka wnętrza jest półmatowa i posiada podział na kwadratowe pola, sufit ma strukturę belkowania. Wewnątrz na tle ciemnej ściany narysuj kompozycję przestrzenną, ażurową, zbudowaną z prostych brył geometrycznych. Wykonaj ołówkiem rysunek walorowy i światłocieniowy.

2010
Zad.1 Postać
Poziomy arkusz papieru podziel pionową linią na dwie równe połowy. Na jednej połowie narysuj studium postaci z natury – modelki siedzącej na krześle. Wykonaj ołówkiem rysunek walorowy ze światłocieniem. Na drugiej połowie narysuj studium tej samej postaci z natury widzianej jedynie do kolan (powiększony obraz) i obróconej względem tej pierwszej sytuacji o około 90 stopni. Wykonaj ołówkiem rysunek linearny.
Zad.2 Wyobraźnia
Podziel pionowy arkusz papieru na dwie połowy – górną i dolną. Na górnej połowie narysuj widok wnętrza lamusa (piwnica, strych) ze zbędnymi lub nieużywanymi sprzętami: stare meble, narzędzia, drabiny, ramy, kartony itp. Wykonaj ołówkiem rysunek walorowy i światłocieniowy w perspektywie z poziomu człowieka stojącego w tym wnętrzu. Na dolnej połowie arkusza narysuj w widoku perspektywicznym z lotu ptaka podwórze, na którym z wyniesionych z tego lamusa sprzętów urządzono plac zabaw – tor przeszkód dla dzieci. Można w tym wypadku zmieniać wielkość sprzętów. Dla pokazania skali przestrzeni narysuj minimum dwie postacie bawiące się na tym placu. Wykonaj ołówkiem rysunek linearny.

POLITECHNIKA WARSZAWSKA kierunek Architektura

2019
Zad.1 Po drodze
Przypomnij sobie jeden z mijanych budynków.
Na trzech wypełniających arkusz rysunkach przedstaw go w kolejnych ujęciach – zbliżeniach. W pierwszym ujęciu, z oddali – jako bryłę współtworzącą krajobraz miejski. W drugim, bliższym ujęciu – pokazując zasadnicze części składające się na kompozycję elewacji budynku. W trzecim – ukazując te elementy i szczegóły elewacji, które możliwe są do odczytania przez przechodnia znajdującego się w bezpośredniej bliskości fasady.
Zad.2 Inny punkt widzenia
Zegnij kilkakrotnie kartkę A4 białego papieru tworząc w ten sposób formę przestrzenną opierającą się na płaszczyźnie podstawy, którą stworzy kolorowa kartka A4. Utworzona przez Ciebie forma powinna prezentować walory przede wszystkim podczas oglądania jej od strony wnętrza, jakie pod nią powstanie. Aby zobaczyć i zrozumieć „architekturę kartki papieru” obserwator, zachowując właściwy ludziom sposób widzenia przestrzeni, musiałby ulec zmniejszeniu mniej więcej do wielkości mrówki. Z jej poziomu wzroku oglądana będzie utworzona przez Ciebie forma przestrzenna.
Arkusz papieru ułóż pionowo. Zakomponuj na arkuszu cztery rysunki wykonane przy pomocy otrzymanego narzędzia (ołówek). Rysunki nie muszą mieć tej samej wielkości, powinny jednak razem wypełniać arkusz. Na kolejnych rysunkach pokaż, jak wygląda Twoja forma widziana przez takiego, radykalnie zmniejszonego obserwatora: Na pierwszym rysunku przedstaw jak widziałby ją obserwator w całości. Niech drugi rysunek pokaże, jak obserwator widziałby formę stojąc na krawędzi kolorowego arkusza podstawy. Na trzecim rysunku pokaż to, co zobaczyłby – wciąż mają wielkość mrówki – stojąc w centrum wnętrza powstałego pod białą kartką. Czwarty rysunek ma potwierdzić, że wielkość obserwatora w stosunku do wielkości oglądanego obiektu ma znaczenie – wykonaj zwyczajny rysunek perspektywiczny. Niech pokaże on, że źródłem magii trzech wcześniejszych ujęć była zwykła, umiejętnie pozaginana kartka A4.

2017
Zad.1 Interpretacja
Spójrz przed siebie z miejsca, w którym siedzisz.
W pierwszej części zadania – rysunku z natury – starannie wybierz kadr i narysuj to co widzisz. Rysunek powinien zająć górną połowę arkusza egzaminacyjnego, drugą połowę zarezerwuj na drugi rysunek.
Wybór kadru jest ważny – jest wiążący i powinien być ten sam dla obu części pracy.
W drugiej części zadania – interpretacji graficznej – przedstaw zanotowany na pierwszym rysunku obraz (dokładnie ten sam kadr) jako syntetyczną, interesującą pod względem plastycznym jak i kompozycyjnym, grafikę.
Zad.2 8g
Mały metalowy cylinder. Równo przycięty odcinek gładkiego, odpornego na korozję, stalowego pręta o średnicy 5 mm i długości 40 mm. Drobiazg o masie około 8 gramów jest ważnym elementem pomysłowego, wielofunkcyjnego systemu.
Przedstaw w serii rysunków poglądowych trzy różne koncepcje użycia opisanego przedmiotu.
Za każdym razem może być on użyty w dowolnej ilości, przy czym bez względu na użytą ilość powinien odgrywać istotną rolę. Poza tym w przedstawionych rozwiązaniach mogą występować również inne elementy i materiały, ale stalowy trzpień musi być ich ważną częścią składową. Przedstaw każde z trzech rozwiązań – im bardziej będą się od siebie różnić pod względem koncepcji, tym lepiej – przedstaw tak, aby nie było wątpliwości na czym polega istota pomysłu. Rozwiązania przedstaw tylko w postaci rysunków czy schematów, bez żadnych opisów.
Każdą z koncepcji przedstaw w postaci dwóch rysunków: jednego bardziej ogólnego i drugiego, na którym trzpień będzie widoczny w rozmiarach bliskich rzeczywistym.
Zad.3 Najciekawsze, co niewidoczne…
Masz przed sobą zamknięte opakowanie, w którym znajduje się kilka przedmiotów używanych w życiu codziennym (nie należy otwierać opakowania). Posługując się wyłącznie dotykiem, zidentyfikuj przedmioty. Przedstaw je wszystkie na pierwszej (górnej) połowie arkusza we właściwych względem siebie proporcjach, jednak w skali pozwalającej tę część arkusza zakomponować w całości. Na drugiej (dolnej) połowie arkusza przedstaw, wyłącznie rysunkowo, swoje warte zanotowania spostrzeżenia dotyczące każdego z przedmiotów osobno i wszystkich razem. Niech cała praca będzie pochwałą piękna ukrytego w prostocie i funkcjonalności przedmiotów schowanych w opakowaniu.

2014
Zad.1 5w1 (treść pięciu poleceń składających się na pierwsze zadanie)
1. Punkt – figura geometryczna ale też ważne pojęcie używane w grafice.
„Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię tam gdzie chcesz.” Albert Einstein
Pokaż dokąd prowadzi cię wyobraźnia gdy tworzywem graficznym są punkty a przy tworzeniu kompozycji kierujesz się logiką.
2. Linia – tor poruszającego się punktu. W rysunku, w grafice – ciągły ślad na płaszczyźnie pozostawiony przez długopis, ołówek lub pędzel.
„Labirynt to dom wzniesiony, aby zmylić ludzi; architektura labiryntu, pełna symetrii podporządkowana jest temu celowi.” Jorge Luis Borges (Alef)
Używając wyłącznie linii wykonaj kompozycję graficzną, która mogłaby ilustrować przytoczony cytat.
3. Ruch – niech jeszcze raz za motto posłużą rozważania Alberta Einsteina:
„Na początku (jeżeli w ogóle było coś takiego jak początek) Bóg stworzył prawa ruchu Newtona wraz z niezbędnymi masami i siłami. I na tym koniec; wszystko inne poza tym stanowi wynik (…)”
Punkt poruszający się w przestrzeni kreśli linię, linia kiedy porusza się w przestrzeni zakreśla powierzchnię. Jak mogłaby wyglądać powierzchnia powstała w wyniku przemieszczania się w przestrzeni odcinka lub innej figury geometrycznej? Naszkicuj, jak wprawiając w ruch płaskie figury geometryczne można uzyskać ciekawe twory trójwymiarowe. Pokaż jak z punktu powstaje linia, z linii/odcinka płaszczyzna i co się dzieje jeśli ten proces (punkt w ruchu, potem linia w ruchu, potem …) dalej kontynuować. Niech rysunek, mimo że płaski i nieruchomy, będzie pełen dynamiki odzwierciedlającej ruch. W końcu na potrzeby zadania przyjęliśmy, że to on i rządzące nim prawa zostały stworzone na początku…
4. Równowaga – Heraklit z Efezu w swojej filozofii „Wszystko płynie” („Panta rhei”) – nauczał, że wszystko jest w wiecznym ruchu – zmienia się, porusza, przeobraża, staje się. Głosił też, że „We wszystkim jest równowaga przeciwieństw (…)”
Przyjmuje się, że w kompozycji równowaga stoi na straży porządku. Może być symetryczna lub asymetryczna. Używając tego samego zestawu elementów – punktów i linii, na dwóch położonych obok siebie szkicach przedstaw jak jedna zamienia się w drugą.
5. Forma –  „Ach, stworzyć formę własną! Przerzucić się na zewnątrz! Wyrazić się! (…)”  Witold Gombrowicz – Ferdydurke
Forma w rysunku, rzeźbie, wzornictwie, architekturze – to tyle co kształt i struktura obiektu. Morfing to technika przekształcania jednego obrazu w inny. Morfing przeprowadzany przy użyciu techniki komputerowej wykorzystuje odpowiedni algorytm przekształcenia. Wykonaj rysunek pokazujący w czterech fazach jak przebiega morfing. Przyjmij, ze formą początkową dla przekształcenia jest obraz czworościanu (wykonanego z przejrzystego materiału – widoczne są wszystkie krawędzie) a formą końcową – sześcian. Pozostałe dwie fazy pośrednie narysuj w taki sposób aby można się było domyślić na czym polegał zastosowany w przekształceniu algorytm.
Zad.2
Otaczają nas przedmioty. Duża ich część to przedmioty użytkowe. Wiele z nich zostało wymyślonych i wytworzonych po to aby ułatwić nam życie. Dobrze jeśli zostały starannie zaprojektowane nie tylko pod kątem użytkowym, ale również estetycznym. Przywołaj w pamięci te przedmioty, które swoją ciekawą, dopracowaną formą zwróciły Twoją uwagę przez co lepiej je zapamiętałeś. Z pewnością niektóre z nich, aby dobrze spełniać swoją rolę zawierają jakiś wbudowany w nie mechanizm. Czasem sposób jego działania nie jest oczywisty ale bardzo często we współczesnych urządzeniach występuje jeden ze znanych od wieków mechanizmów zamiany jednego rodzaju ruchu w inny. Narysuj obiekt, twoim zdaniem estetycznie dopracowany i prawidłowo działający, który jest przykładem zastosowania któregoś z powszechnie od dawna znanych sposobów zamiany ruchu. Obiekt lub przedmiot wyróżniający się tym, że ważną rolę w jego mechanizmie odgrywają współpracujące ze sobą, poruszające się elementy. Przedstaw ten przedmiot tak aby oglądający zobaczył na prostym szkicu przedstawionego obiektu te wartości estetyczne, które zwróciły Twoją uwagę. Na rysunku całego obiektu/przedmiotu w czytelny sposób zaznacz miejsce (sposób oznaczenia według własnej koncepcji graficznej), w którym znajduje się mechanizm zamiany ruchu. Obok pierwszego rysunku pokaż najważniejsze elementy mechanizmu biorące udział w ruchu. Niech ten drugi rysunek będzie w całej pracy przynajmniej tak ważny jak pierwszy. Całość pracy uzupełnij schematem poglądowym objaśniającym istotę działania mechanizmu, który został zastosowany w tym konkretnym, przedstawionym na rysunkach obiekcie.
Zad.3
Matematyczni sawanci nie obliczają błyskawicznie właściwych wyników, oni je „widzą”. Tomasz Kluz – „Geniusze z innej planety”
Nie o to chodzi czy jesteś czy nie kimś o takich wyjątkowych zdolnościach. Pomóż tym, którzy będą oglądać twoją kompozycję, zobaczyć wynik. Masz do dyspozycji kolorowy karton i tło. Powierzchnia na której ma być wykonana kompozycja jest dwa razy większa od powierzchni kolorowego kartonu. Zaproponuj taki sposób skomponowania dużej ilości powtarzalnych elementów na powierzchni, którą masz do dyspozycji aby można było możliwie najłatwiej podać ich łączną liczbę. Zaszyfrowany karton o wymiarach 50 x 70 cm jest złożony na pół. Po rozłożeniu (tak aby numer znajdował się na wierzchu po prawej stronie) lewą część kartonu wykorzystaj na szkice mające na celu znalezienie najlepszej, Twoim zdaniem, metody wykonania zadania. Na prawej wykonaj abstrakcyjną kompozycję (bez liter i cyfr !), która będzie się składała z NAJwiększej możliwej według Ciebie w tym wypadku ilości jednakowych elementów, tak zaplanowanej aby można było jednocześnie NAJłatwiej podać ilość elementów, z których kompozycja się składa. Oba kryteria są równie ważne przy czym dodatkowo, w wykonanej kompozycji – powierzchnia odkrytego tła ma się równać dokładnie powierzchni elementów wyciętych z kontrastującego z tłem kartonu. Wprawdzie NAJważniejszym celem jest równoczesne spełnienie obu warunków NAJ, poza tym jednak praca powinna odznaczać się pomysłowością i wysokimi walorami estetycznymi.
Zestaw materiałów do wykonania zadania: arkusz kartonu z zakodowanym numerem, kolorowy karton, nożyk, linijka, podkładka do cięcia, klej, długopis.

2013
Zad.1 Sprawdzian predyspozycji w zakresie prezentacji, zapamiętywania i graficznej syntezy przestrzeni.
Pojawiają się wszędzie tam gdzie powstaje znacznych rozmiarów budowla. Nie może się bez nich obyć większość placów budowy dlatego widujemy je bardzo często. Mają zawsze starannie przemyślaną konstrukcję. Jeśli się im przyjrzeć uważnie, okazuje się, że nie ma w nich nic zbędnego. Wszystko służy temu aby jak najlepiej spełniały swoje zadania i aby same będąc konstrukcją inżynierską posłużyły do wzniesienia innej konstrukcji inżynierskiej lub
dzieła architektonicznego.
Budowlane dźwigi wieżowe.
Przywołaj w pamięci jeden z nich, taki który najlepiej zapamiętałeś. Wykonaj, wykorzystując całą powierzchnię kartonu, który masz przed sobą, schematyczny rysunek dźwigu (widok z boku lub elewację) a następnie na pozostałym wokół miejscu rozmieść trzy szkice pokazujące schematycznie ale jednocześnie, w miarę możności, szczegółowo:
1. Fragment dźwigu, który ma, twoim zdaniem, decydujące znaczenia jeśli chodzi o stabilność całej konstrukcji;
2. Miejsce gdzie znajduje się kabina operatora nadzorującego pracę dźwigu.
3. To miejsce, ten fragment dźwigu, gdzie podwieszany jest ładunek.
Wykonując rysunki kieruj się zasadą, że mają one posłużyć do wyjaśnienia, bez użycia słów, zasad, według których powstała i funkcjonuje ta maszyna budowlana. Co za tym idzie wszystkie rysunki powinny być zrozumiałe i precyzyjne. Oczywiście powinny też być wykonane estetycznie ale ich komunikatywność jest sprawą najważniejszą. Jakiej wielkości ciężar może unieść zapamiętany prze Ciebie dźwig? Aby to graficznie wyjaśnić narysuj w pobliżu końca ramienia dźwigu odpowiedniej wielkości prostokąt przyjmując że 1cm2 odpowiada udźwigowi 10 kN.
Zad.2  Sprawdzian predyspozycji w zakresie wyobraźni przestrzennej.
Galeria 3² to trzy kwadratowe sale o wysokości 6,0 m i szerokości trzy razy większej niż wysokość. Sale tworzą podłużny ciąg, na którego osi zlokalizowano centralnie, jedno za drugim, przejścia. Przejścia mają wysokość sal i szerokość tę samą co wysokość. Posadzka w każdej z sal składa się ze 144 jednakowych kwadratowych płyt, z tym że wyróżniona jest tylko co druga spoina, a wzór na podłodze, na całej powierzchni galerii, jest identyczny. Dolna część ścian galerii jest pokryta ciemnymi panelami, których wysokość odpowiada 2/3 wysokości sal a szerokość odpowiada rytmowi wyróżnionych na posadzce spoin. Na każdym panelu umieszczono kwadratową planszę prezentacyjną, której powierzchnia jest trzy razy mniejsza od powierzchni całego panelu. Odległość krawędzi planszy od górnej i bocznych krawędzi panelu jest taka sama.
Wzdłuż bocznych ścian, równoległych do przejścia przez galerię, po trzy przy każdej ścianie czyli po 6 w sali, rozmieszczono gabloty. Środki gablot wypadają na przecięciu wyróżnionych spoin. Ich wysokość jest równa wysokości paneli na ścianach. Podstawa każdej ma kształt dwóch kwadratów o boku 1m. Gabloty mają cokół i zwieńczenie tej samej wysokości. Łączna wysokość cokołu i zwieńczenia jest 3 razy mniejsza jak wysokość części przeszklonej. Gabloty stoją równolegle do kierunku głównego przejścia przez galerię. W każdej sali, przez środek czterech narożnych gablot przechodzą słupy. Ich szerokość jest taka sama jak szerokości gablot. W drugim kierunku są tak smukłe jak to tylko było możliwe. Słupy stoją w taki sposób, że dzielą w planie gabloty, przez które przechodzą, na dwie, w przybliżeniu kwadratowe części.
Aby rozproszyć wpadające do galerii od góry światło, nad ścianami galerii umieszczono ruszt z prostopadle krzyżujących się cienkich żeber, których rozstaw odpowiada wyróżnionym w posadzce spoinom. Każda komórka rusztu to otwarty od dołu i przeszklony od góry prostopadłościan o wysokości równej 2/3 szerokości podstawy. Właśnie wchodzisz do galerii na wystawę. Gabloty i plansze wypełnia ekspozycja pod hasłem – „Trzy żywioły”. Stoisz na środku wejścia do pierwszej z sal i patrzysz w głąb galerii. Narysuj co widzisz.
Dla określenia proporcji – umieść w dowolnym miejscu każdej z sal po jednej, schematycznie narysowanej, sylwetce ludzkiej.
Zad.3 Sprawdzian predyspozycji w zakresie tworzenia form przestrzennych.
Ciąg Fibonacciego – ciąg liczb naturalnych określony rekurencyjnie w sposób następujący: Pierwszy wyraz jest równy 0, drugi jest równy 1, każdy następny jest sumą dwóch poprzednich. (Wikipedia)
W kompozycji architektonicznej najpowszechniej używane są metody, które opierają się na proporcjach współmiernych. Najprościej mówiąc – oparte są one na module, czyli jednostce długości, która odmierzona odpowiednią ilość razy wyznacza wielkość kolejnych elementów. Istnieją systemy proporcjonalności, które rządzą się innymi prawami. Wykorzystaj definicję podaną na początku zadania i stwórz kompozycję podporządkowaną jednostkom wyznaczonym przez ciąg Fibonacciego. Zwróć uwagę, że może to prowadzić do pewnej regularności, którą kompozycja powinna uwypuklać. Kompozycja powinna wypełniać przestrzeń prostokąta o proporcjach odpowiadających proporcjom przeznaczonego dla niej na arkuszu miejsca (miejsce na gotową kompozycję ma wymiary 50 X 35 cm). Chodzi o to aby reprodukcję wykonanej przez Ciebie pracy można było wykorzystać jako jedną ze stron ulotki promującej cykl wykładów na temat kompozycji. Zaszyfrowany karton o wymiarach 70 x 50 cm jest złożony na pół. Rozłóż go tak aby numer znajdował się na wierzchu, po prawej stronie. Na lewej stronie arkusza wykonaj linijkę – skalę, którą odmierzysz elementy swojej kompozycji. Pozostałą część lewej strony arkusza przeznacz na szkice i próby koncepcyjne ilustrujące zasady jakimi posłużysz się przy tworzeniu kompozycji. Po prawej stronie kartonu zmontuj płaską lub przestrzenną kompozycję wykonaną w oparciu o wybrane przez Ciebie zasady. Do wykonania kompozycji wykorzystaj wyłącznie kolorowy papier. Możesz wykorzystać dowolną ilość materiału, w dowolnie przez siebie wybranych kolorach. Dobór kolorów powinien jednak sprzyjać plastycznej atrakcyjności pracy a ich użycie w sposób logiczny wiązać się z przyjętymi regułami.

2012
Zad.1 Rysunek sprawdzający predyspozycje w zakresie prezentacji, zapamiętywania i graficznej syntezy przestrzeni.
(…) zapewne bardzo dawno temu, ludzie dostrzegali w przedmiotach oraz otoczeniu narzędzia do zaspokojenia instynktownej chęci wystawienia, oświetlenia, wyróżnienia, celebrowania, reklamowania i sprzedawania a nawet objaśniania wszelkich aspektów istnienia. Jan Lorenc, Lee Skolnick, Craig Berger
Tak tłumaczą początki powstania wystawiennictwa autorzy książki „Czym jest projektowanie wystaw”. Istotę współczesnego wystawiennictwa określają oni jako: (…) proces integracji, łączenia na różnych etapach, działań z zakresu architektury, projektowania wnętrz, komunikacji wizualnej, grafiki użytkowej, mediów cyfrowych i elektronicznych, oświetlenia, dźwięku, mechanicznych interakcji i innych dziedzin projektowania. Przywołaj w pamięci wystawę lub fragment ekspozycji, która przynajmniej w części spełnia cytowane określenie wystawiennictwa, która dzięki zastosowanym środkom zrobiła na Tobie silne wrażenie. Na dostarczonym arkuszu papieru wykonaj dwa szkice perspektywiczne: na pierwszym przedstaw obiekty (obiekt), które były przedmiotem przywołanej z pamięci wystawy lub fragmentu ekspozycji. Na drugim – przedstaw fragment ekspozycji w całym zapamiętanym kontekście, z uwzględnieniem środków, które posłużyły do wyeksponowania, pokazanego na pierwszym szkicu obiektu będącego tematem wystawy lub ekspozycji.
Zad.2 Rysunek sprawdzający predyspozycje w zakresie wyobraźni przestrzennej.
Trójlistnik (lub koniczynka) – to nazwa zamkniętej krzywej, która ma tę właściwość, że każdy punkt przemieszcza się po niej, po wykonaniu w przestrzeni trzech, nie przecinających się ze sobą pętli, na koniec trafi w miejsce, z którego wyruszył. Pomimo, że krzywa jest zamknięta, nie udałoby się rozciągnąć jej (wyobraź sobie analogię do sznurka) – do postaci okręgu. Spoglądając na schemat trójlistnika „z góry” widzimy trzy zewnętrzne pętle (listki) i wewnętrzne pole o kształcie krzywoliniowego trójkąta. W rzucie z góry krzywa pozornie, trzykrotnie przecina się. W rzeczywistości, w miejscu przecięć jej odcinki mijają się (podobnie jak proste skośne) trzykrotnie, na przemian z górą i dołem. Artysta wykonał stalową, plenerową rzeźbę inspirowaną trójlistnikiem. Aby nadać formie objętość nieskończenie cienką linię zastąpił wygiętym w przestrzeni prętem o stałym przekroju kwadratowym. Bok przekroju ma długość dwudziestu pięciu centymetrów. Maksymalny zewnętrzny wymiar rzeźby wynosi dwa metry, a wysokość – metr. Powierzchnia rzeźby jest wypolerowana, a posadzkę na której stoi wykonano z lśniących kamiennych płyt o wymiarach 1,0×0,5 metra. Rzeźba styka się z posadzką w trzech miejscach. Karton formatu 70x50cm jest złożony na pół. Rozłóż go tak aby zakodowany numer znalazł się na wierzchu, po prawej stronie. Na lewej części arkusza narysuj widoki rzeźby z góry i z boku oraz szkice ilustrujące jakie formy może przybierać bryła opisana w zadaniu. Na prawej części arkusza narysuj rzeźbę w ujęciu perspektywicznym, z poziomu wzroku dorosłego człowieka. Rysunek uzupełnij światłocieniem przy założeniu, że rzeźba oświetlona jest światłem naturalnym, padającym z góry lewej strony.
Zad.3 Rysunek sprawdzający predyspozycje w zakresie umiejętności tworzenia form przestrzennych.
Każda całość tworzy formę i każda forma jest całością. Forma nie jest sumą części, jest czymś więcej. Forma jest zależna od stosunków części względem całości. Forma jest jednością z wielu zmiennych. Forma z chwilą, gdy stanie się częścią większej całości, traci swą indywidualność na korzyść tej całości. Forma zależy od całości w jakiej ma się zjawić. Forma zmieniając się, powoduje zmianę całości, której jest częścią, oraz zmianę wszystkich innych części, z których się ta całość składa. Juliusz Żurawski – O budowie formy architektonicznej
W sztukach plastycznych (ale nie tylko) funkcjonują pojęcia formy lub kompozycji zamkniętej i otwartej. Sięgnij do zapamiętanych motywów i struktur z otaczającego nas świata przyrody, odwołaj się do osobistych obserwacji i wybierz motyw na tyle indywidualny, że jak sądzisz nikt inny, z uczestników sprawdzianu, nie wykorzysta go, a następnie powtarzając i przekształcając ten motyw wykonaj z dostarczonych materiałów niewielką kompozycję – formę przestrzenną. Niech wykonana przez Ciebie kompozycja (forma przestrzenna wykorzystująca powtarzający się motyw) ma zdolność do przeistaczania się w prosty sposób z kompozycji otwartej w zamkniętą i odwrotnie. Zaszyfrowany karton o wymiarach 70x50cm jest złożony na pół. Po rozłożeniu (tak aby numer znajdował się na wierzchu po prawej stronie). Lewą część kartonu wykorzystaj na szkice koncepcyjne, na prawej umieść dwa rysunkowe, syntetyczne odpowiedniki wykonanej przez Ciebie kompozycji. Niech jeden przedstawia wersję „kompozycja zamknięta”, a drugi „kompozycja otwarta”. Model wykonaj za pomocą przekazanych narzędzi, wyłącznie z dostarczonych materiałów (drut i folia aluminiowa) wykorzystując je w całości lub w części.

2011
Zad.1 Sprawdzian predyspozycji w zakresie wyobraźni przestrzennej.
„Nasza percepcja zwykle nie jest kompleksowa. Dokonuje się za pośrednictwem wrażeń fragmentarycznych, zmieszanych z informacjami absorbowanymi odruchowo. Wszystkie zmysły są zaangażowane, a obraz powstaje jako kompozycja elementów. (…) Nic nie jest doświadczane samodzielnie, lecz tylko w relacji do kontekstu, porządku zdarzeń wcześniejszych zapamiętanych wzorów.” K.Lynch
Przypomnij sobie charakterystyczny fragment miasta (ulicę, skwer lub plac), który dobrze znasz. Postaraj się odtworzyć informacje, które budują obraz tego miejsca w Twojej pamięci. Na arkuszu umieść dowolnie skomponowane trzy rysunki, za pomocą których dokonasz syntezy spostrzeżeń dotyczących: 1. cech przestrzennych, geometrycznych, plastycznych; 2. aktywności, funkcjonowania, ruchu; 3. skojarzeń, nastroju i wspomnień. Treść i ujęcie rysunków składowych powinno uwypuklać kolejne grupy cech (za każdym razem jedną). Dopiero lektura całości arkusza ma przynieść pełną informację na temat miejsca, które przedstawiasz. Postaraj się, aby zachowując niezbędne różnice, skomponować z trzech części pełną i harmonijną całość.
Zad.2 Sprawdzian z predyspozycji w zakresie prezentacji, zapamiętywania i graficznej syntezy przestrzeni. Pawilon (z) geometrii.
Otwarty teren wystawowy ma wymiary 15 na 36 metrów. W jednym z jego końców ma powstać prostopadłościenny pawilon wystawowy, w którym będzie eksponowany laserowy sprzęt pomiarowy stosowany w budownictwie. Obiekt zajmuje całą szerokość i jedną czwartą długości terenu. W narożniku pawilonu przylegającym do niezabudowanej części działki, znajduje się wskaźnik laserowy skierowany pod jednakowym kątem do obu przylegających ścian. Promień wychodzący z miejsca styku ścian i posadzki podnosi się tak, że pada na przeciwległą ścianę wysokości 100 cm. W miejscu styku promienia ze ścianą umieszczono półprzezroczyste lustro, o wymiarach 100×100 cm. Promień trafia dokładnie w środek lustra. W podobny sposób ustawiono w płaszczyznach ścian kolejne, odbijające promień lasera płyty, w sumie sześć sztuk.Po naszkicowaniu elewacji projektant założył, że pionowe krawędzie tafli odbijających promień lasera wyznaczą rytm podziałów przezroczystych ścian pawilonu. Zastosował też poziomy podział ścian na wysokości 2,5 m od posadzki. Całość rozwiązania uzupełnił płaską taflą zadaszenia, leżącą na konstrukcji w formie rusztu o wysokości jednego metra. Ruszt składa się z ustawionych pionowo prostokątów, których układ odpowiada zrzutowanej na posadzkę trasie promienia laserowego. Ruszt oparto na ścianach bocznych wysokości 5 metrów. Narysuj schematyczne rzuty pawilonu: z góry (łącznie z niezabudowanym fragmentem działki) i z boku (od strony niezabudowanej części działki) a następnie widok pawilonu w ujęciu perspektywicznym z poziomu wzroku, z narożnika działki odpowiadającego miejscu, gdzie umieszczono wskaźnik laserowy. Widoczny na pierwszym planie teren wystawowy uzupełnij rysunkiem posadzki według własnego pomysłu oraz murkiem wysokości 1,5 metra (wzdłuż jednego z dłuższych boków) wykonanych z dowolnego materiału. Elementy zagospodarowania przedpola zharmonizuj z wielkością i koncepcją geometryczną pawilonu.
Zad.3 Sprawdzian predyspozycji w zakresie umiejętności tworzenia form przestrzennych.
Świat się zmienia, otaczająca nas rzeczywistość wykonuje ruch. Nawet nie zawsze to zauważamy. Tymczasem wystarczy moment, inny punkt widzenia i nie możemy uwierzyć, że coś dobrze nam znanego przeszło taką przemianę.Wymyśl i złóż z dostarczonych prostych materiałów mechanizm – kompozycję przestrzenną zdolną do spektakularnej przemiany.Niech będzie ciekawa i atrakcyjna estetycznie w różnych swoich postaciach. Postaraj się, aby nie tylko forma proponowanej przez Ciebie kompozycji, lecz również proces jej przemiany dostarczał pozytywnych odczuć. Niech przez swą pomysłowość, adekwatność środków w stosunku do zamierzonego celu nasuwa skojarzenie z pojęciem piękna. Ideę pracy wraz z graficznym przedstawieniem przemian(y) dokonującej się w kompozycji zanotuj w postaci szkiców i schematów na zaszyfrowanym kartonie, (…). Niech rysunki skomponują się w czytelny scenariusz przemiany oraz niech wyjaśnią jak własnoręcznie przygotować analogiczną kompozycję. (…) Zestaw materiałów: ołówek, gumka, temperówka, podkładka do cięcia A4, linijka, nożyk, dwa arkusze kartonu A4, arkusz folii A4.

POLITECHNIKA KRAKOWSKA kierunek Architektura

2015
Zad.1 Kompozycja brył
Narysować kompozycję 3 brył zgodnie z przedstawionym modelem. Zadana kompozycja ma być odwzorowana za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego. Ujęcie perspektywiczne winno być stosowne do zajmowanego miejsca na sali egzaminacyjnej. Technika rysowania: ołówek grafitowy na białym kartonie. Bryły: sześcian biały, walec niebieski.
Zad.2 Wyobraźnia
Narysuj z wyobraźni kompozycję architektoniczną, którą można nazwać „Kameralny miejski plac”. Przedstaw widok na puste o poranku kameralne wnętrze niewielkiego, miejskiego placu z rzędem ław i fontanną, oświetlone jasnym, słonecznym światłem. Kompozycję należy wykonać za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego, stosownie do przedstawionej koncepcji. Ujęcie perspektywiczne dowolne lecz z zachowaniem horyzontu na poziomie wzroku stojącego człowieka.

2014
Zad.1 Kompozycja brył
Narysować kompozycję 3 brył zgodnie z przedstawionym modelem. Zadana kompozycja ma być odwzorowana za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego. Ujęcie perspektywiczne winno być stosowne do zajmowanego miejsca na sali egzaminacyjnej. Technika rysowania: ołówek grafitowy na białym kartonie. Bryły: sześcian biały z wyciętą 1/4, ostrosłup żółty, sześcian czerwony.
Zad.2 Wyobraźnia
Narysuj z wyobraźni kompozycję architektoniczną, którą można nazwać „Brama – otwór w ścianie”. Kompozycję należy wykonać za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego, stosownie do przedstawionej koncepcji kompozycji: „Ostre światło słonecznego letniego poranka wdziera się przez otwór w ścianie nieznanej bryły – Bramę do Muzeum Wyobraźni, wydobywając czytelnie grą świateł i cieni kształt otworu i jego odbicie w gładkiej, mokrej po porannym deszczu kamiennej posadzce, daremnie usiłując odkryć tajemnicę wnętrza”.

2013
Zad.1 Kompozycja brył
Narysować kompozycję 3 brył zgodnie z przedstawionym modelem. Zadana kompozycja ma być odwzorowana za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego. Ujęcie perspektywiczne winno być stosowne do zajmowanego miejsca na sali egzaminacyjnej. Technika rysowania: ołówek grafitowy na białym kartonie. Bryły: sześcian biały duży powycinany, walec niebieski, prostopadłościan biały.
Zad.2 Wyobraźnia
Narysować  z wyobraźni kompozycję architektoniczną, którą można nazwać „Miejsce do odpoczynku – mebel w miejskiej przestrzeni publicznej”. Do przedstawienia mebla należy wybrać dwa z wymienionych materiałów: metal, beton, drewno. Kompozycję należy wykonać za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego, stosownie do przedstawionej koncepcji kompozycji: „Ostre światło słonecznego letniego poranka silnie wydobywa z pustego jeszcze placu miejsce odpoczynku – „mebel miejski” do siedzenia lub leżenia, usytuowany na kamiennej posadzce i jego odbicie w ciemnej tafli szkła sąsiadującej z nim witryny, łączącej się bezpośrednio z podłożem”.

2012
Zad.1 Kompozycja brył
Narysować kompozycję 3 brył zgodnie z przedstawionym modelem. Zadana kompozycja ma być odwzorowana za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego. Ujęcie perspektywiczne winno być stosowne do zajmowanego miejsca na sali egzaminacyjnej. Technika rysowania: ołówek grafitowy na białym kartonie. Bryły: walec niebieski, sześcian duży czerwony, prostopadłościan biały.
Zad.2 Wyobraźnia
Narysować z wyobraźni kompozycję architektoniczną, którą można nazwać „Dom lalki”. Tematem rysunku jest dom – bez otoczenia i mieszkańca. Kształt, wielkość i materiał z którego dom ma być wykonany są dowolne. Dom ma być przedstawiony za pomocą walorowego rysunku perspektywicznego. Charakter waloru i ujęcie perspektywiczne dowolne, stosowne do koncepcji kompozycji.

POLITECHNIKA GDAŃSKA kierunek Architektura

2018
Zad.1 Rysunek z natury
Narysuj postać stojącą w zastanym kontekście. Postać umieszczona w ażurowym sześcianie. Sześcian duży pochylony, podparty mniejszym.

2017
Zad.1 Rysunek z natury
Narysuj postać stojącą w zastanym kontekście. Postać stojąca przy drabinie.

2016
Zad.1 Rysunek z natury
Wykonać rysunek modelki trzymającej listwę z kontekstem w postaci palet, ustawione na wydziałowym dziedzińcu.
Zad.2 Test
Część I – Zaprojektuj maszynę mobilną przypominająca motyla. Użyj konstrukcji stawu lub przegubu. Przedstaw rysunkowo jego sposób poruszania się oraz swój pomysł na wykorzystanie tej maszyny lub jej części w budynku.
Część II – 1. Narysuj krajobraz na podstawie podanego opisu. 2. Narysuj zaprojektowaną przez siebie ławkę. Minimum 3 takie ławki umieść na zdjęciu kampusu politechniki, zgodnie z zasadami kompozycji, w perspektywie.

2013
Zad.1 Rysunek z natury
Wykonać rysunek przedstawiający kompozycję ustawioną na wydziałowym dziedzińcu składającą się z roweru treningowego i kajaka z wiosłem w asyście modelki.
Zad.2 Test
Część I –1. Przedstaw krzesło ogrodowe należące do podanego zestawu (z opisu) i narysuj je w następujących widokach: z boku, z przodu, z góry. 2. Wykonać rysunek przedstawiający wszystkie meble ogrodowe (z opisu – siedzisko dla dwóch osób, dwa krzesła i stół) na drewnianym podeście przylegającym do nieotynkowanej, murowanej cegły.
Część II – 1. Wykonaj cztery grafiki, które przedstawiają cztery okładki zeszytów należących do albumów o budowie domu na wsi. Wybierz jeden z dwóch tomów dotyczący lokalizacji lub dotyczący materiału budulcowego. Przedstaw następujące materiały: szkło, drewno, cegła, metal. 2. Podane są cztery widoki ścian oraz rzut powycinanego sześcianu. Przedstaw go w perspektywie z widocznym odbiciem w dwóch lustrach. 3. Narysuj wybrany obiekt architektoniczny współczesnego, uznanego architekta.

POLITECHNIKA ŁÓDZKA kierunek Architektura

2015
Zad.1 
gr.1 Bulwar nadrzeczny w mieście – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Wielka budowa w centrum miasta – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.3 Spacer wzdłuż murów starego miasta – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
Zad.2
gr.1 Wraki samochodów na starym podwórku – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Budynek grożący zawaleniem – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.3 Kawiarnia na molo – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.

2014
Zad.1
gr.1 Wsi spokojna, wsi wesoła… – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Rupieciarnia na strychu – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.3 Magazyn rzeczy znalezionych – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
Zad.2
gr.1 Wielkomiejska ulica z drapaczami chmur – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Spacer w dżungli wielkiego miasta – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.3 Miasto przyszłości – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.

2013
Zad.1
gr.1 Wesołe miasteczko – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Spacer plantami wzdłuż średniowiecznych murów miejskich – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
Zad.2
gr.1 Wnętrze lombardu – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Fontanna na małym placu – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.

2012
Zad.1
gr.1 Stare miasto portowe – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Baza osadników na Marsie – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
Zad.2
gr.1 W karczmie – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Pokój studenta architektury – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.

2011
Zad.1
gr.1 Ruiny zamku górujące nad miasteczkiem – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Plac budowy w centrum miasta – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.3 Ulica, na której stara architektura sąsiaduje z nowoczesną – rysunek odręczny ołówkiem na większym arkuszu dostarczonego papieru.
Zad.2
gr.1 Wnętrze cyrku – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.2 Moje wyobrażenie wnętrza laboratorium naukowego – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.
gr.3 Wnętrze księgarni – rysunek odręczny ołówkiem na mniejszym arkuszu dostarczonego papieru.